Studie met nieuwe aanpak voor glioblastoom behandeling ‘veelbelovend’
Een nieuwe internationale studie gepubliceerd in Nature Medicine en gepresenteerd als een laat-brekend abstract op de jaarlijkse conferentie van de American Association of Neurological Surgeons (AANS), toont grote belofte voor patiënten met glioblastoom.
Farshad Nassiri en Gelareh Zadeh, neurochirurgen bij UHN (Toronto Canada), publiceerden de resultaten van een fase 1/2 klinisch onderzoek naar de veiligheid en effectiviteit van een nieuwe therapie die de injectie van een oncolytisch virus – een virus dat kankercellen aanvalt en doodt – rechtstreeks in de tumor combineert, met behulp van intraveneuze immunotherapie.
De auteurs ontdekten dat deze nieuwe combinatietherapie de tumor bij geselecteerde patiënten kan uitroeien, met bewijs van verlengde overleving.
Onderzoekswerk van de auteurs onthulde ook een nieuwe genetische signatuur in tumormonsters die het potentieel heeft om te voorspellen welke patiënten met glioblastoom het meest waarschijnlijk zullen reageren op de behandeling.
“De eerste klinische onderzoeksresultaten zijn veelbelovend”, zegt Dr. Zadeh, die ook co-directeur is van het Krembil Brain Institute bij UHN en senior wetenschapper bij het Princess Margaret Cancer Centre. “We zijn voorzichtig optimistisch over de klinische voordelen op lange termijn voor patiënten.”
Glioblastoom is een notoir moeilijk te behandelen primaire hersenkanker. Ondanks agressieve behandeling, die meestal chirurgische verwijdering van de tumor en meerdere chemotherapie omvat, keert de kanker vaak terug, op welk moment de behandelingsopties beperkt zijn.
Immuuncheckpointremmers zijn effectieve behandelingen voor een verscheidenheid aan kankers, maar ze hebben beperkt succes gehad bij de behandeling van terugkerend glioblastoom. Deze nieuwe therapie omvat de combinatie van een oncolytisch virus en immuuncheckpointremming, waarbij een anti-PD-1-antilichaam wordt gebruikt als een gerichte immunotherapie.
Eerst leverde het team het virus af door de tumor nauwkeurig te lokaliseren met behulp van stereotactische technieken en het virus te injecteren via een klein gaatje en een speciaal gebouwde katheter. Vervolgens kregen patiënten intraveneus een anti-PD-1-antilichaam, om de drie weken, te beginnen een week na de operatie.
“Deze medicijnen werken door het vermogen van kanker te voorkomen om de natuurlijke immuunrespons van het lichaam te ontwijken, dus ze hebben weinig voordeel wanneer de tumor immunologisch inactief is – zoals het geval is bij glioblastoom,” legt Dr. Zadeh uit.
“Oncolytische virussen kunnen deze beperking overwinnen door een gunstiger tumormicro-omgeving te creëren, die vervolgens helpt om de anti-tumor immuunresponsen te stimuleren.”