Queen Mary University in London maakt grote stap in onderzoek naar GBM
Het team van professor Silvia Marino heeft een gehele nieuwe experimentele onderzoekslijn opgezet om cellen afkomstig van het hersentumorweefsel te analyseren en deze te vergelijken met hun vermoedelijke cel van oorsprong van dezelfde patiënt. Met behulp van deze techniek hebben ze veranderingen in de functie van genen, die voorkomen in een glioblastoom, kunnen identificeren. Deze methode heeft nieuwe inzichten onthuld over de ontwikkeling van een glioblastoom.
Door een combinatie van laboratoriumwerk en geavanceerde analytische computerprogramma’s te gebruiken, heeft het team van het onderzoekscentrum significante moleculaire verschillen geïdentificeerd die mogelijk kunnen worden benut om nieuwe behandelingen te ontwikkelen. Deze innovatieve benadering maakt het mogelijk om normale en kwaadaardige cellen van dezelfde patiënt te vergelijken, wat helpt bij het identificeren van genen die een rol spelen bij de groei van een glioblastoom.
Er bestaat sterk bewijs dat glioblastoomcellen zich ontwikkelen uit neurale stamcellen. Eerdere studies waren echter niet in staat om tumorcellen en normale cellen van dezelfde persoon te vergelijken. In deze studie gebruikte het team van professor Marino nieuwe stamceltechnologieën en de volgende generatie DNA-sequencingmethoden om glioblastoomcellen te vergelijken met neurale stamcellen van dezelfde patiënt. Hun resultaten hebben aangetoond hoe deze benadering nieuwe moleculaire gebeurtenissen kan onthullen die mis gaan wanneer een glioblastoom zich ontwikkelt. Deze belangrijke bevinding opent deuren om mogelijke nieuwe behandelingen voor glioblastomen te onderzoeken.
Verder onderzoek is nodig om te bepalen of deze nieuwe benadering – genaamd SYNGN (syngeneic vergelijking van GIC en iNSC) – van waarde kan zijn voor de klinische behandeling van patiënten met een glioblastoom.